Przyzwyczailiśmy się do tego, że polewanie skraplaczy jest ostatecznością i, że poprawnie wykonana instalacja f-gazowa tego nie wymaga. Jednak w chłodnictwie na CO2 fenomen różnicy w zużyciu energii elektrycznej między pracą podkrytyczną a nadkrytyczną nakazuje zastanowić się jeszcze raz. Poniżej temperatury 31°C (72 bar) możliwe jest skroplenie gazu, powyżej układ przechodzi w pracę transkrytyczną. Zazwyczaj osiągalna w chłodnictwie F-gazowym DT na skraplaczu to 10°C. W chłodnictwie r744 z chłodzeniem adiabatycznym możliwe jest do osiągnięcia nawet DT = 3°C (w standardowym urządzeniu). To oznacza, że aż do temperatury powietrza zaciąganego +28°C instalacja będzie pracowała w obiegu podkrytycznym – zużywającym znacznie mniej energii.

Fenomen chłodzenia adiabatycznego polega na chłodzeniu poprzez odparowanie drobin wody powietrza wpadającego na lamele w przeciwieństwie do zwykłego polewania bloku skraplacza.

Istnieją dwa główne podejścia do chłodzenia adiabatycznego; mgła wodna i plastry polewane wodą.

W pierwszej metodzie woda pod wysokim ciśnieniem (60 bar) jest rozpylana przez dysze. Dysze nie są nakierowane bezpośrednio na lamele. Ciepło parowania obniża temperaturę zasysanego powietrza.

Druga metoda polega na montażu paneli o strukturze podobnej do plastra miodu przed blokiem skraplacza / gas coolera. Woda swobodnie spływa po panelu chłodząc przepływające przez niego powietrze.

W obydwu metodach należy stosować stacje zmiękczania wody.

Dla obiektu wielkości dużego supermarketu oszczędności rzędu kilkudziesięciu tysięcy złotych rocznie są osiągalne. Jest to więc rozwiązanie warte rozważenia. Większość znanych producentów gas coolerów chłodzenie adiabatyczne ma w swojej ofercie.

Dla Chłodnictwo & Klimatyzacja

Maurycy Szwajkajzer